Xavier Hufkens presenteert de eerste solotentoonstelling van McArthur Binion met de galerij

Voor zijn eerste solotentoonstelling met de galerij, presenteert McArthur Binion (Macon, Mississippi, 1946) een nieuw oeuvre dat is ontstaan in Chicago, waar hij voornamelijk woont en werkt. Onder de titel Visual:Ear, een verwijzing naar Binions blijvende belangstelling voor de visuele vertaling van muziek in kleur en vorm, zijn in de Van Eyck galerij schilderijen in oliepastel op groot formaat bijeengebracht. Paper:Work, te zien in de Rivoli galerij, toont een corpus van recente tekeningen. De tentoonstelling geeft een uitgebreid overzicht van het oeuvre van de kunstenaar en toont de laatste ontwikkelingen in zijn decennialange praktijk.

De schilderijen in Visual:Ear maken een belangrijke ommekeer in Binions werk en grijpen terug naar een idee dat meer dan vijftig jaar geleden ontstond, toen hij voor zijn MFA schilderkunst studeerde aan de Cranbrook Academy of Art in Bloomfield Hills, Michigan. Diep ondergedompeld in muziek, vooral jazz, raakte Binion gefascineerd door non-verbale middelen om zijn ervaringen over te brengen. Zijn vroegste werk over dit thema was Drawn Symphony:in:Sane Minor (1971), een met de hand getekend beeld op tien pagina’s muzikaal manuscriptpapier. De term ‘visual ear’ dateert ook uit deze periode; Binion gebruikte deze voor het eerst in zijn afstudeerscriptie van 1973. Deze werken, die Binions eerste pogingen vertegenwoordigen om de ritmes en sensaties van muziek in woord en beeld weer te geven, bleven sluimerend aanwezig in zijn hoofd, totdat ze gereactiveerd en gevisualiseerd werden voor zijn lopende serie Visual:Ear schilderijen. De werken maken gebruik van een geabstraheerde collage van een muziekpartituur, Still Standing Stuttering, van de Pulitzerprijswinnaar en componist Henry Threadgill (geb. 1944), waartoe Binion persoonlijk opdracht gaf als reactie op zijn schilderij Stuttering:Standing:Still (2013). De beelden in Visual:Ear bestaan uit gevarieerde composities van Still Standing Stuttering. Het gebruik van de gedrukte muziek betekent een ongekende openstelling van het oeuvre voor invloeden van buitenaf. Voorheen gebruikte Binion bijna uitsluitend autobiografisch bronmateriaal in zijn werk, zoals pagina’s uit zijn adresboek of paspoort, foto’s van zijn ouderlijk huis, zijn handen of historische beelden van zijn vroege leven op het platteland van Mississippi. Het werken met de beelden van de muziekpartituur was de katalysator voor een soort quatre- mains, een die resulteerde in wat Binion het ‘onderbewustzijn’ van het werk noemt. De Visual:Ear schilderijen zijn een “handgemaakte, geometrische manier om de muziekpartituur in het werk in te voegen.”

Het ‘onderbewustzijn’ - autobiografisch of muziek gerelateerd - is een kenmerk van Binions werk en bestaat meestal uit drukwerk. Daarbovenop voegt de kunstenaar een zware laag strepen in oliepastel toe. De beeldtaal is die van het minimalisme en de abstractie: lijnen, seriële patronen en geometrische vormen. De werken hebben een binaire vorm, waarbij de twee elementen uiteindelijk samensmelten tot een ondeelbaar geheel. Deze vervlechting, die de kern vormt van Binions praktijk, creëert meerdere spanningsvelden: tussen het persoonlijke en het onpersoonlijke, tussen mechanische reproductie en trage, arbeidsintensieve markering, en tussen het onthullen en verbergen van het ‘onderbewuste’. De werken getuigen niet alleen van Binions aanhoudende belangstelling voor muziek, maar ook van zijn geloof om te leren kijken door te luisteren, en andersom, om te luisteren door te kijken. Zoals hij zelf stelt, vertegenwoordigen de werken in de serie Visual:Ear “de verheldering van [zijn] karakter als schilder”.

In Paper:Work wordt een uitgebreide selectie van de recente tekeningen van McArthur Binion gepresenteerd. De kunstenaar maakt deze studies, net als zijn schilderijen, met een tweehandige techniek. Het ‘onderbewustzijn’ wordt vervangen door een eerste grondschildering waarop Binion een secundaire laag van patronen en tekens aanbrengt, die de tweeledige structuur van de schilderijen op groot formaat weerspiegelt. De titels van de tekeningen, zoals DNA:Search en Self-Portrait, zinspelen op hun diep persoonlijke betekenis. Binion onderzoekt al lange tijd het werk van de zwarte avant-garde via zijn eigen identiteit en een breder collectief, cultureel zelfbeeld.

Zijn recente werk, getiteld Modern Ancient Brown, is de perfecte samenvatting van Binions introspectieve maar naar buiten gerichte zoektocht. Het is ook de naam van de stichting die hij in 2019 heeft opgericht in Detroit, Michigan. De organisatie ondersteunt actief het snijvlak tussen beeldende en literaire kunst, zowel nationaal als in de gemeenschap van Detroit. In Paper:Work onthult de kunstenaar zijn meest persoonlijke studies, gemaakt tijdens momenten van intense concentratie wanneer, zoals hij zelf zegt: “I’m not discovering the under-conscious, I’m becoming it.”

Met dank aan Camille Bacon voor haar bijdrage aan de tekst.

McArthur Binion
​Visual:Ear
​Paper:Work
​18 november — 21 januari 2023
​Xavier Hufkens

McArthur Binion

McArthur Binion woont en werkt in Chicago. Zijn werken maakten prominent deel uit van de 57ste Biënnale van Venetië, VIVA ARTE VIVA. Solotentoonstellingen van zijn werk werden georganiseerd in Museo Novecento, Florence, Italië (2020); het Cranbrook Art Museum, Bloomfield Hills, MI (2018); het Contemporary Art Museum, Houston, TX (2012). Binions werk is opgenomen in talrijke publieke en private collecties. Zijn meest recente onderneming is de Modern Ancient Brown Foundation, die financiering en werkruimtes biedt om jonge beeldende kunstenaars en schrijvers van kleur te helpen hun stem te vinden.

Beelden