Triënnale Brugge 2021: TraumA

Van 8 mei tot 24 oktober 2021 wordt Brugge opnieuw gaststad voor hedendaagse kunst en architectuur. Tijdens de derde editie van Triënnale Brugge, het driejaarlijkse kunstenparcours in de Brugse binnenstad dat gratis toegankelijk is, stelt een selectie kunstenaars en architecten nieuwe, tijdelijke installaties voor in de historische kern van de werelderfgoedstad.

Deze editie koos voor TraumA als overkoepelend thema en verlegt de focus van de openbare ruimte naar enkele verborgen dimensies van de stad en haar inwoners.

Het curatorial team, bestaande uit Till-Holger Borchert, Santiago De Waele, Michel Dewilde en Els Wuyts, selecteerde 13 kunstenaars en architecten die – elk op hun eigen manier – het thema TraumA invullen, waaronder 3 Belgen.

Deelnemende kunstenaars en architecten:

Amanda Browder (US) zal met behulp van de lokale Brugse bewoners een kleurrijk en speels textiel 'lappendeken' maken dat ze over de bakstenen van de Verversdijk, over het kanaal en tussen de ramen en huizen zal installeren.
Nadia Kaabi-Linke (TN/UA/DE) brengt een cirkelvormige installatie van publieke banken die aantrekkelijk blinken maar door scherpe pinnen niet toegankelijk zijn. De sculptuur ‘Inner Circle’ verwijst naar het eivormige grondplan van de stad en haar vroegere omwalling, maar evengoed naar familiale structuren, werksituaties of exclusieve clubs en geprivilegieerde gemeenschappen die vaak een cirkelvorm gebruiken in hun logo.
Joanna Malinowska & C.T. Jasper (PL/US) geven met ‘Who is afraid of Natasha?’ aandacht aan een vergeten monument. Natasha is de bijnaam van een sculptuur die jarenlang op een plein in Gdynia (Polen) stond en dat opgericht werd als een verpersoonlijking van een regime dat onderdrukking symboliseert: een mooie vrouw op het platteland die triomfantelijk aanwezig is. Malinowska & Jasper geven een nieuw leven en betekenis aan deze anonieme vrouw.
Nadia Naveau (BE) plaatst in verschillende nissen aan het water van de Augustijnenrei blinkende maskers met decoratieve en folkloristische patronen. Naveau brengt aandacht naar dit verborgen stukje architectuur, dat niet op de route van toeristenbootjes ligt, en vaak overwoekerd wordt door planten uit achterliggende tuinen. De spiegelende maskers krijgen in Brugge de functie van een verbeeldend signalement, en misschien ook wel van een dromerige verwelkoming.
Nnenna Okore (US/NG/AU) spant een weefsel rond de Brugse Poertoren, geïnspireerd op de typisch rode bakstenenkleur van de streek, en op de techniek van het kantklossen. Met ‘And the World Keeps Turning’ creëert ze een baken die de stad herinnert aan haar verleden én de uitdaging met de toekomst aangaat. Het vertrekpunt voor haar project startte met de vraagstelling naar de identiteit van Brugge.
Henrique Oliveira (BR) puzzelt op de restanten van het laatste overblijfsel van de stenen omwalling aan de Pottenmakersrei met gevonden multiplex organische vormen in elkaar die lijken op grote takken, wortels of boomstammen. De installatie is zo waarheidsgetrouw dat de samengestelde takken afkomstig lijken van bomen die zich achter de ommuurde tuin begeven. Het laat de bezoeker nadenken over hoe hedendaagse kunst zich laat zien in een historische stad.
Hans Op de Beeck (BE) toont een draaimolen op ware grootte (1:1) die statisch, stil en monumentaal in de Brugse omgeving plaatsneemt. De installatie is monochroom gekleurd in grijze tinten, heeft een diameter van 12 meter en is ongeveer 4 meter hoog, waarbij de geënsceneerde reeks sculpturen van paarden en koetsen versteend lijken.*
Laura Splan (US) toont haar werk te midden van de vaste collectie van het 13e eeuwse voormalig hospitaal ter Potterie. Tijdens het voorjaar van 2020, het begin van de COVID-pandemie, bouwde Splan verder op haar oeuvre van creatieve invullingen die te maken hebben met zorg en ziekte. De textiele patronen, digitale animaties en geweven structuren verschijnen in Museum Onze-Lieve-Vrouw ter Potterie alsof ze er altijd geweest zijn, maar roepen tegelijkertijd ook een eigenaardig gevoel op.
Gijs Van Vaerenbergh (BE) vertaalt een site-specific concept in een tijdloze esthetische ervaring: ‘Colonnade’. Ze installeren een paviljoen dat bestaat uit een reeks door elkaar lopende kolommen die een labyrintische ruimte creëren waarin bezoekers kunnen verdwalen. De zuilengalerij bevindt zich in het noorden van de stad, in het groen van het Baron Ruzettepark. ‘Colonnade’ is geen traditioneel paviljoen maar een ruimtelijke constructie zonder binnenkant.
Adrián Villar Rojas (AR) plaatst in en rond de Poortersloge enkele bijzondere vogelnesten. Ze maken deel uit van zijn werk ‘From the series Brick Farm’, een ongoing project dat voordien ook al op de Biënnale van Lahore te zien was.
Héctor Zamora (MX) toont werk in de ommuurde tuin van het Gezellehuis, waar hij een interventie brengt rond een grote alleenstaande boom, een Oostenrijkse den. Tijdens een eerste bezoek aan de locatie viel zijn oog op die specifieke boom omdat deze hem herinnerde aan de ‘ceibo’ (een tropische boomsoort), in de jungle van de Amazone. Deze boom heeft een heilige status en wordt omringd door slingerplanten.
Het paviljoen The Bruges Diptych, van Jon Lott (US) dient als uitvalsbasis voor het publiek programma van Triënnale Brugge 2021. Het architecturale tweeluik ontsproot uit Lotts fascinatie voor dubbelgangers, zowel bij mensen als in de architectuur. Het bouwwerk ontstond door een bestaande achtergevel te ontdubbelen door er een kopie van de originele gevel aan toe te voegen. Met deze constructie speelt de architect met de spanning tussen interieur en exterieur, met wat te zien is met het blote oog en wat zich afspeelt achter de gevels van een stad.*
In de kerk van het Grootseminarie toont Gregor Schneider (DE) zijn installatie BLACK LIGHTNING. Van zodra de bezoeker Schneiders architecturale interventie betreedt, wandelt hij/zij doorheen een donkere gang die zich volledig heeft afgesloten van het kerkelijk interieur. De doorgang is als een trechter die de bezoeker al zigzaggend doorheen de duisternis leidt en waarin verschillende zintuigen worden geprikkeld.

Deze 13 tijdelijke installaties worden aangevuld met een groepstentoonstelling in de Poortersloge, die een 40-tal sculpturen, foto’s, tekeningen, schilderijen en video’s van nationale en internationale kunstenaars presenteert, waaronder Willem Boel, Joëlle Dubois, Daan Gielis, Geert Goiris, Ronald Ophuis, Sarah&Charles, Ana Torfs en Anne-Mie Van Kerckhoven.

* Omwille van Covid-19 heeft de productie van het werk van Hans Op de Beeck, Danse Macabre, vertraging opgelopen. Het werk zal te zien zijn in Brugge vanaf 10 juni. Het paviljoen van Jon Lott is reeds in een ver gevorderd stadium te zien, maar is pas volledig af en te betreden vanaf 16 mei.

Triënnale Brugge 2021: TraumA
Van 8 mei tot 24 oktober 2021
24/7 te bezichtigen in de Brugse binnenstad & Zeebrugge
www.triennalebrugge.be