Tracey Emin verkent liefde, verlies en verlangen in haar nieuwe soloshow bij Xavier Hufkens

Xavier Hufkens presenteert een nieuwe solotentoonstelling van de Britse kunstenares Tracey Emin, getiteld Detail of Love. In deze tentoonstelling, die in beide ruimtes van de galerie plaatsvindt, verkent Emin liefde, verlies en verlangen door middel van twee verschillende reeks werken: een groep grootschalige schilderijen en een reeks aangrijpende gouaches op papier die in haar Londense huis zijn gemaakt.

In de werken op papier brengt Emin het bitterzoete karakter van de onvoorwaardelijke liefde in kaart, waar de huiselijke sfeer kan fungeren als een plek van catharsis en troost. En hoewel de kracht van de herinnering ook ten grondslag ligt aan haar schilderijen, richten deze grotere werken zich op de totaal andere sfeer van fysieke intimiteit en passie.

Op basis van haar eigen herinneringen en emoties onderzoekt Emin in haar recente reeks werken op doek de turbulente en vaak dubbelzinnige emoties die gepaard gaan met seks en verlangen. Emin schildert geen letterlijke weergave van precieze gebeurtenissen, maar legt de emoties vast die ze opwekken, of het nu gaat om de emoties die ze destijds voelde of hoe ze zich voelt over de gebeurtenissen van vandaag.

De vormentaal en het genuanceerde kleurenpalet van deze autobiografische schilderijen verwijzen naar de sensualiteit, maar ook naar het vaak beladen karakter van oncontroleerbare passies en brute, rauwe, bijna onverklaarbare gevoelens. Door zichzelf tot onderwerp van haar schilderijen te maken en zich intensief op de figuratie te concentreren, legt de kunstenares ook een link met de rijke kunsthistorische traditie van de vrouwelijke figuur als emotieve kracht, zoals bijvoorbeeld te zien is in het werk van Munch en Schiele. Doorheen deze beelden gaan de begrippen liefde en verlangen gepaard met een voelbaar gevoel van kwetsbaarheid, waarbij Emin zichzelf vaak op handen en voeten afbeeldt, of op de grond en in de steek gelaten. Lust wordt voorgesteld als een bedwelmende, maar ook verstorende en verontrustende emotie ("ik wilde dat je me zo graag zou neuken, dat ik niet meer kon schilderen").

De onbestemde ruimtes, schaduwrijke figuren en het raadselachtige karakter van Tracey Emins schilderijen vormen een tegenhanger van haar recente gouaches. In deze vloeiende en verstilde schetsen verkent de kunstenares de liefde als een ondersteunende, maar uiteindelijk eindige kracht. In de nasleep van het verlies van haar moeder, maar ook recent van haar kat Docket (bijna twee decennia lang een constante huisgenoot), sublimeert Emin de vreugde en het verdriet van deze verzorgende relaties in werken die persoonlijk, teder en toch uiterst universeel zijn.

Terwijl Emin al een aantal werken over de dood van haar moeder heeft gemaakt, is ze in de recente gouaches niet-figuratief aanwezig. In plaats daarvan zien we intieme glimpen van 'de asruimte', met de kist als een teken van haar blijvende, maar ongedefinieerde nabijheid. De kist lijkt echter nog steeds in de kamers te spoken, waarbij de kunstenares in één werk I see him all the time noteert. Deze vloeiende en spontane woorden duiden op een gecombineerde fysieke en emotionele realiteit, die zowel een concrete tijd en plaats als een gemoedstoestand documenteert. In die zin kunnen ze ook gezien worden als een bewijs van Emins jarenlange emotionele band met haar huis, als visuele liefdesbrieven aan de diepe en bijna magische verwevenheid van herinnering en plaats.

Door deze contrasterende maar complementaire werken in de tentoonstelling te verenigen - werken die getuigen van het plezier en de pijn van de liefde, of die nu vleselijk, onbeantwoord, familiaal of onvoorwaardelijk is - kanaliseert Emin een rijkdom aan reflecties in een oeuvre dat de eenvoud en de complexiteit van menselijke affecties verkent en zegt: 'al deze kleine details en nog eens duizenden zijn details van de liefde... Het is wat ons maakt tot wie we zijn...".


Tracey Emin
Tracey Emin werd geboren in 1963 in Londen. Ze woont en werkt momenteel tussen Londen, Zuid-Frankrijk, en Margate, Groot-Brittannië. Ze heeft reeds op talloze plekken in Europa, de VS, Zuid-Amerika en Australië tentoongesteld. Emin vertegenwoordigde Groot-Brittannië op de 52e Biënnale van Venetië in 2007 en werd in 2011 benoemd tot Professor of Drawing aan de Royal Academy of Arts in Londen. Ze kreeg de eer van Commander of the Most Excellent Order of the British Empire voor haar bijdragen aan de beeldende kunst in 2012. In november 2020 opent in de Royal Academy of Arts in Londen een grote solotentoonstelling met de titel The Loneliness of the Soul. De tentoonstelling zal in de zomer van 2021 een tournee maken naar het Munch Museum in Oslo, gevolgd door de onthulling van The Mother, haar permanente publieke opdracht voor het Museumeiland van Oslo.

Tracey Emin
Detail of Love ​
30 oktober - 19 december
Xavier Hufkens ​
Van Eyckstraat 44 & St-Jorisstraat 107

 

Over Club Paradis | PR & Communications

Club Paradis is a specialist pr & communications agency, working in the fields of art, design, architecture and others who shape culture.