Tim Van Laere Gallery presenteert een nieuwe tentoonstelling van Rinus Van de Velde
Tim Van Laere Gallery presenteert haar negende solotentoonstelling van de gerenommeerde Belgische kunstenaar Rinus Van de Velde. In deze tentoonstelling presenteert Van de Velde een nieuwe reeks oliepasteltekeningen, een grootschalig zelfportret in houtskool en een nieuwe reeks sculpturen. Daarnaast presenteert hij voor het eerst een installatie uit zijn vierde film, die momenteel in productie is, en introduceert hij ook een nieuw medium in zijn oeuvre met een monumentale aluminium sculptuur tentoongesteld in de buitenpatio.
Nobelprijswinnaar Albert Camus beweerde dat “fictie de leugen is waarmee we de waarheid vertellen”. Een paradoxale uitspraak die ook de essentie van de kunstpraktijk van Rinus Van de Velde samenvat. Al sinds de aanvang van zijn artistieke carrière onderzocht Van de Velde de relatie tussen fictie en realiteit, niet als tegenpolen maar als een samenhangend geheel waarbij de realiteit vorm geeft aan de fictie en de fictie spreekt over de realiteit. Fictie stelt ons in staat om complexe situaties en relaties te verkennen zonder de beperkingen van de realiteit, en kan ons zo helpen om diepere waarheden over de menselijke conditie, emoties en de wereld te begrijpen. Van de Velde heeft zich verdiept in het dagdromen en schept daarmee een universum, waarin de mogelijkheden voor zijn ‘zijn’ onbeperkt zijn. Hij kan iedere rol aannemen, of die nu dicht aanleunt bij zijn echte identiteit zoals een kunstenaar, of daar net mijlenver vanaf staat zoals een ontdekkingsreiziger. Al die personages en verhaallijnen vormen samen zijn fictieve autobiografie, waar zelfs de grootste leugens waarheden bevatten.
Het in vraag stellen van afgebakende grenzen uit zich niet alleen in de narratieven van zijn werken, het is ook zichtbaar in zijn werkproces en omgang met de verschillende media binnen zijn kunstpraktijk. De verschillende media – tekening, fotografie, sculptuur, installatie, film – zijn bij Van de Velde geen losse vormen, maar schakels in een bredere visuele dramaturgie. De tekening kan fungeren als script, de installatie als podium, de foto als bewijs, de film als fictie. Wat als een ‘voorstudie’ begint, kan eindigen als autonoom werk, en omgekeerd. Door dat spel voortdurend op te voeren, breekt Van de Velde met het idee van een lineair creatieproces. Hij stelt in de plaats daarvan een cyclisch en multidisciplinair model voor waarin alles voorbereiding én eindpunt tegelijk is. Deze werkwijze ondermijnt niet alleen de traditionele statushiërarchie tussen kunstvormen, maar zet ook de kijker op het verkeerde been. Wat is “echt”, wat is “in scène” gezet? Wat is proces, en wat resultaat? In deze ambigue ruimte bevrijdt Van de Velde het kunstwerk van zijn vaste vorm. De grens tussen scheppen en spelen, tussen documenteren en verbeelden, wordt een grijze zone vol spanningen en mogelijkheden. Dit deed hij al jaren door het uitbouwen van monumentale decors in karton, die eerst fungeerden als achtergrond voor zijn tekeningen, daarna autonoom werden tentoongesteld en uiteindelijk onderdeel werden van zijn cinematografische wereld. Intussen is er geen lineair verloop meer en vormen de kartonnen sculpturen en installaties een onmisbaar onderdeel in zijn werkproces ongeacht de initiële opzet achter hun ontstaansidee. Zo presenteert hij in deze tentoonstelling Prop, Submarine als een nieuwe installatie: een volledig uitgewerkte onderzeeër bemand door enkele marionetten gemaakt naar onder meer de gelijkenis van de kunstenaar zelf en Claude Monet. In de autonomisering van deze sculpturale werken ging hij voor deze tentoonstelling zelfs nog een stap verder en liet hij een boom, volledig uitgewerkt in karton, in aluminium gieten die hij vervolgens schilderde om opnieuw de brug naar de realiteit te maken. Ook in zijn tekeningen is er een evolutie merkbaar. Naast zijn tekeningen die fragmenten uit de realiteit reproduceren of bestaande kunstwerken appropriëren, is er ook een nieuw soort tekeningen aanwezig in deze opstelling. Ze tonen een lossere tekenstijl, waarin een schilderkunstige benadering heel voelbaar aanwezig is. Ze verraden de introductie van een nieuw proces binnen de praktijk van Van de Velde, waar hij het schilderij als voorstudie gebruikt voor zijn tekeningen. Zo toont Van de Velde zich als een meester in het orkestreren van media, waarbij de tekening steeds centraal blijft staan als de plek waar al die lijnen samenkomen – niet als eindpunt, maar als middelpunt van een spel dat nooit volledig te doorgronden valt.
Praktische informatie
Rinus Van de Velde
28 augustus - 04 oktober 2025
Tim Van Laere Gallery, Jos Smolderenstraat 50, 2000 Antwerpen
Beelden (alle beelden Courtesy Tim Van Laere Gallery, Antwerp-Rome)
Over Rinus Van de Velde
Rinus Van de Velde (°1983) woont en werkt in Antwerpen, België. Solotentoonstellingen van de kunstenaar vonden plaats in internationale instellingen waaronder Museum Voorlinden, Wassenaar (2023); BOZAR, Paleis voor Schone Kunsten, Brussel (2022); Kunstmuseum Luzern, Luzern (2021); FRAC des Pays de la Loire, Nantes (2021); KWM artcentre, Beijing (2019); S.M.A.K., Gent (2016). Van de Velde's werken bevinden zich in de collecties van A.Z. Artgestion Collection, Bilbao; Belfius Art Collection, Brussel; CAC, Malaga; Colección SOLO, Madrid; Erasmus Universiteit, Rotterdam; Ghisla Art Collection, Locarno; FRAC des Pays de la Loire, Nantes; Karel De Grote Hogeschool, Antwerpen; Kunsthalle, São Paulo; Kunstmuseum Den Haag, Den Haag; KPN Art Collection, Rotterdam; Kunstmuseum Luzern, Luzern; KWM artcenter, Beijing; M HKA, Antwerpen; Museum Voorlinden, Wassenaar; S.M.A.K., Gent en de Stad Antwerpen.