Tim Van Laere Gallery presenteert de eerste solotentoonstelling van de Belgische kunstenaar Eline Vansteenkiste
10 april - 17 mei 2025
Tim Van Laere Gallery presenteert de eerste solotentoonstelling van de Belgische kunstenaar Eline Vansteenkiste (°1991, Gent).
Het werk van Vansteenkiste bevindt zich op de intersectie van middeleeuwse wereldopbouw, cartografische verbeelding, fantastische verhalen en filmische landschapscompositie. Geïnspireerd door de gedetailleerde en surreële tradities van Jeroen Bosch en Pieter Bruegel, stelt ze dichtbevolkte, chaotische maar eveneens gecontroleerde composities samen, refererend naar de eeuwige strijd tussen orde en chaos. Net als de levendige morele allegorieën van Bosch, zijn de schilderijen van Vansteenkiste gevuld met groteske wezens en heldere landschappen, als metaforen voor de spanningen binnen de menselijke psyche - waar de krachten van leven en dood, schepping en vernietiging, elkaar voortdurend kruisen. Met haar kleinschalige olieverfschilderijen op houten panelen creëert Vansteenkiste een universum van fantastische landschappen. Ze zijn felgekleurd, gestructureerd, surreëel en stralen een zekere sereniteit uit. In deze landschappen zien we dolende vrouwen, strijdend voor overleving, macht en overwinning. Haar werken gaan over onze innerlijke instincten, de manier waarop we onze positie in de wereld opeisen, onze angsten en onze gevechten.
Vansteenkiste maakt een diepgaande verkenning van het landschap met zowel een verhalende als psychologische lading. Haar wereldopbouw vertoont een opvallende gelijkenis met de cartografische traditie van de 16e eeuw, met name de kaarten van Gerardus Mercator, waar empirische geografie samenging met speculatieve elementen zoals zeemonsters en het mythische Terra Incognita, terwijl ze tegelijkertijd refereert aan het middeleeuwse wereldbeeld waarin kunstenaars zochten naar een heldere structurering van het landschap om een goddelijke orde te representeren. Vansteenkiste construeert alternatieve kosmologieën op een gelijkaardige manier, waarbij ze het vertrouwde steeds naast het onbekende plaatst, alsof ze de randen van een imaginaire wereld in kaart brengt. Net als de randen van middeleeuwse landkaarten - waar hybride wezens en mysterieuze landen voorbij de grenzen van het gekende werden getekend - creëren haar schilderijen een terrein waar werkelijkheid en mythe samenkomen.
Haar benadering van het landschap vindt ook weerklank in de panoramische en sfeervolle composities van Joachim Patinir. Als een van de pioniers van de landschapsschilderkunst, voorzag Patinir zijn weidse, gelaagde terreinen van symbolische en narratieve diepte, waarbij hij de natuur niet slechts als achtergrond behandelde, maar als een actieve kracht binnen de compositie. Vansteenkiste volgt deze lijn en construeert uitgestrekte, surreële topografieën waarin meerdere perspectieven zich tegelijkertijd ontvouwen, die zowel micro- als macrolezingen van de scène mogelijk maken. Daarnaast lijkt haar werk ook inspiratie te halen uit de weidse, uitgestrekte composities van Bruegel, waar menselijke activiteit verstrengeld is in de ritmes van de natuur, alsook uit de filmische behandeling van het landschap door Andrei Tarkovsky. Zijn langzame, meditatieve camerabewegingen transformeren het terrein in een psychologische en mythologische ruimte (Stalker, Andrei Rublev). Net als Tarkovsky is het universum van Vansteenkiste doordrongen van herinneringen, geschiedenis en een unheimische tijdloosheid.
Ook Sergei Bondarchuks weidse oorlogsepossen (Waterloo, War and Peace) vormen een opvallende parallel met de panoramische composities van Vansteenkiste, waarin grootschalige veldslagen zich met ingewikkelde details ontvouwen en chaos en orde in één enkel beeld worden georkestreerd. Haar landschappen functioneren vaak op een manier die vergelijkbaar is met lange filmopnames, waarbij het oog zich over het landschap beweegt en lagen van betekenis en verhaal blootlegt alsof het een uitgestrekt tafereel aftast. Je zou het kunnen vergelijken met de manier waarop we het Tapijt van Bayeux ervaren, dat op vergelijkbare wijze een gedetailleerd, doorlopend verhaal weeft door middel van landschap en actie. Vansteenkiste's protagonisten die haar landschappen bevolken zijn echter niet alleen krijgers die verwijzen naar een historische veldslag, het zijn oervrouwen - met lang, verstrengeld haar - die het land afschuimen en niet bang zijn voor viscerale confrontaties met de dieren, groteske wezens en andere menselijke figuren die ze tegenkomen. Hun kwetsbaarheid, ongewapend en naakt, onderstreept zowel hun fragiliteit als hun veerkracht en bindt hen aan oerkrachten, waardoor hun band met een ongetemde natuurlijke wereld en de chaos die er heerst wordt versterkt. Ze zijn gezichtsloze en tijdloze representaties van de kunstenaar zelf, die haar oerinstincten visualiseert met een gevoel voor avontuur, humor, verwondering en vastberadenheid.
Eline Vansteenkiste
10 april - 17 mei 2025
Tim Van Laere Gallery
Jos Smolderenstraat 50
2000 Antwerpen
