LMNO presenteert een tentoonstelling van Aïda Kazarian, die de Armeense herinneringen die ze in zich draagt, onderzoekt

Van 29 november tot 20 februari presenteert de Brusselse galerie LMNO, gevestigd in de twee historische paviljoenen van het Ter Kamerenbos, Prélude d'une feuillaison, de derde solotentoonstelling van de Belgische kunstenares met Armeense roots Aïda Kazarian in de galerie. Deze tentoonstelling toont nieuwe werken op doek en hout, maar ook een video, een geluidsinstallatie, beschilderde boeken en het prototype van een toekomstig werk, uitgegeven door La Lettre volée.

Al veertig jaar bouwt Aïda Kazarian aan een uniek oeuvre, dat tot uiting komt in schilderijen, interventies in de ruimte en vooral in geschilderde boeken – ze maakte meer dan 1200 volumes tussen 1993 en 2023. De afgelopen jaren is er een nieuwe richting in haar werk waarneembaar, waarin ze steeds methodischer de Armeense herinneringen die ze in zich draagt, onderzoekt.

Kazarian schildert met iriserende verf of bladgoud zonder onderscheid. Haar werk wordt meestal rechtstreeks met haar lichaam geproduceerd: met haar vinger, zonder penseel of gereedschap.

Haar schilderkunst bouwt voort op de oude traditie van tapijtweverij (haar beide ouders waren restaurateurs van oosterse tapijten.). Uit deze ervaring haalt ze het idee van herhaling, en haar schrift volgt de beweging in boustrophedon — het heen en weer gaan dat door wevers en weefsters wordt toegepast. ​
​​
​De tentoonstelling Prélude d’une feuillaison stelt vragen over herinneringen en overdracht – de mogelijkheid om pagina's een tweede leven te geven door middel van blikken, ademhaling of geluid. Met deze tentoonstelling nodigt Aïda Kazarian ons uit om het boek te beschouwen als een levende ruimte, zowel intiem als collectief, waar kunst, verhalen en de toekomstige gemeenschap samenkomen.
​​
​Deze tentoonstelling beperkt zich niet tot de ruimte van het boek: ze strekt zich uit over nieuwe creaties, een video-installatie waarin de pagina's bewegen op het ritme van de wind, en audiocassettes die bijna 30 jaar aan stemmen van naasten van de kunstenaar bevatten.
​Deze verschillende media openen gevoelige wegen waar het boek kan worden doorgebladerd, beluisterd en tot leven komt, en zijn verborgen temporaliteiten onthult.

Een performance van Jean-Paul Dessy zal de ervaring nog versterken.

Een boek in wording ​
​​
​De tentoonstelling presenteert ook het prototype van de toekomstige uitgave, een uniek project dat het hele parcours van Aïda Kazarian beschrijft en is opgevat als een boekwerk. ​
​​
​Het boek dat tijdens de vernissage wordt voorgesteld, zal een eerste vorm van dit project zijn. ​
​​
​Deze toekomstige uitgave van 300 exemplaren zal 30 unieke exemplaren bevatten, allemaal geïndividualiseerd door de kunstenaar, en zal in voorverkoop worden aangeboden om bij te dragen aan de financiering van een groter project: de creatie van een bibliotheek ontworpen door de jonge Belgische architect Kasimir Ketele, bedoeld om al haar 1001 geschilderde werken te huisvesten. Dit corpus, waarmee ze in 1993 begon, omvat dertig jaar creativiteit.
​​
​Deze aanpak is een voortzetting van een eerste uitgeefproject uit 2004, Aïda Kazarian Peintures–Paintings, dat al de relatie tussen de geschilderde boeken en zijn meer traditionele schilderwerk blootlegde. De geschilderde boeken, die minder verspreid zijn dan zijn doeken, maken integraal deel uit van zijn schilderpraktijk.
​​
​De mobiele en immersieve bibliotheek, op menselijke schaal, biedt plaats aan maximaal vier personen. Bezoekers kunnen er de geschilderde boeken bekijken en doorbladeren, begeleid door geluidsfragmenten en video's, waardoor de zintuiglijke ervaring van Prélude d'une feuillaison wordt verlengd.

Over het boek
​​
​Het concept van dit werk begeleidt Aïda Kazarian gedurende dertig jaar. Elke dag brengt een beetje verf die het lichaam van de schilderes doet ontwaken. De hand, haar gereedschap, bladert door de pagina's en experimenteert met de weerstanden en mogelijkheden van olieverf, inkt en potlood. ​ ​
​​
​Afdruk na afdruk markeert Aïda Kazarian de tijd en beschrijft ze het leven van haar vrienden, familie en de kunstenaars om haar heen. Elk geschilderd boek is als een handdruk. De ontmoeting met een herinnering, het teken van een geboorte, een ontvoering, vallende sneeuw, een overlijden. ​
​​
​Feuillaison is een vreemde, kleurrijke necrologie, een unieke kroniek die ons meeneemt in het meest intieme werk van een kunstenaar en in de herinneringen van zes decennia, op de grens tussen twee millennia. ​
​​
​Feuillaison is vergelijkbaar met de afdrukken die 75.000 jaar geleden door een van onze voorouders in de grot van Roche-Cotard werden gegraveerd, een alfabet dat toegang geeft tot een taal die we in onszelf opnieuw moeten uitvinden.

INFORMATIONS PRATIQUES

Prélude d’une feuillaison
​Aïda Kazarian
​Van 29 november tot
​​LMNO
​​544 & 589 avenue Louise, 1000 Bruxelles
​http://lmno.be

Over Aïda Kazarian

Aïda Kazarian bouwt al veertig jaar aan een geschilderd oeuvre dat tot uiting komt in schilderijen, waarvan sommige met bladgoud, boeken of interventies in de ruimte in de vorm van onder andere beschilderde rollen.

Geleidelijk aan komt haar manier van schilderen tot uiting, rechtstreeks met haar lichaam, haar vingers, zonder penseel of gereedschap. De gebaren en motieven krijgen vorm terwijl ze de bestanddelen van de schilderkunst verkent.

Haar schilderkunst bouwt voort op een oude traditie, die van het tapijt. Uit deze ervaring haalt ze het idee van herhaling en haar schriftuur die de boustrophedon-beweging volgt die wevers en weefsters hanteren. Haar beide ouders waren restaurateurs van oosterse tapijten.

Na haar studies aan de Academie voor Schone Kunsten in Brussel, waar ze lesgaf, begon ze een carrière die haar ertoe bracht om zowel in Europa als in Noord-Amerika te exposeren.

Sinds het begin van de jaren negentig stelt ze regelmatig haar abstracte werk tentoon. De afgelopen tien jaar is er een nieuwe richting in haar werk waarneembaar, waarin ze steeds methodischer de Armeense herinneringen die ze in zich draagt, onderzoekt.

Over LMNO

LMNO werd in 2016 opgericht door Natacha Mottart, Christophe Veys en Olivier Legrain. De galerie is ontstaan vanuit een eenvoudige maar complexe behoefte: “De levenswetenschappen naar de wereld van de hedendaagse kunst brengen en de hedendaagse kunst naar de wereld van de levenswetenschappen”. LMNO verdedigt, deelt en ondersteunt kunstenaars wier praktijk een dialoog mogelijk maakt tussen verschillende kennisgebieden, zoals wetenschap, geschiedenis, literatuur en politiek. 

Sinds juni 2021 ontwikkelt LMNO een artistiek residentieprogramma met het Bois de Fa als speelterrein. Het Bois de Fa is een experimentele tuin van 6,5 hectare in Grez-Doiceau in Waals-Brabant. Het is bedacht, ontworpen, uitgedacht, aangelegd en verrijkt door een heel team van specialisten. Het doel van de residentie is om innovatieve en experimentele artistieke projecten te laten ontstaan die kunnen putten uit de geest van de plek, om de toekomstmogelijkheden te verkennen van een mensheid die natuur en cultuur met elkaar verzoent. In samenwerking met de UCL en Pulsart stimuleert het programma artistiek onderzoek naar het samenleven met andere levensvormen en vergroot het de gevoeligheid van het publiek voor ecologische kwesties. Door verbindingen tussen kunst en wetenschap te bevorderen, wil LMNO de maatschappelijke perceptie van milieu-uitdagingen veranderen, vanuit de overtuiging dat kunst een cruciale rol speelt in het vormgeven van onze relatie met de levende wereld.