Knokke krijgt 22 meter hoge sculptuur van Belgische kunstenaar Thomas Lerooy
Op de zeedijk van Knokke wordt op 16 juni een 22-meter hoge bronzen sculptuur geïnstalleerd van de Belgische kunstenaar Thomas Lerooy. De sculptuur, getiteld Tower, is meteen de eerste permanente sculptuur van Lerooy in de openbare ruimte.
Tower bestaat uit 49 bronzen hoofden - bustes - die allen recht naar de zee kijken. De gezichten werden zodanig gemanipuleerd en geabstraheerd - de neuzen, ogen, oren, kinnen en oren staan allemaal op eenzelfde verticale as - dat verschillen genivelleerd worden en iedereen op elkaar lijkt.
Net zoals zo vaak in het werk van Lerooy, verwijst Tower, dat gezien kan worden als een vervolg op Lerooy’s eerdere werken Obelrisk (2007) en Never listen to your best friend (2007), naar de vergankelijkheid, de vluchtigheid van het leven en de (on)zin van het bestaan. Het brons zal door de tijd, het zeezout en de wind patineren en natuurlijk verouderen.
De titel van het werk - Tower - is even eenvoudig als krachtig. Het verwijst naar de huidige samenleving die is opgebouwd uit verschillende elementen die samen meer zijn dan apart. Een samenleving waarin we afhankelijk zijn van elkaar, we naar elkaar moeten luisteren en compromissen dienen te sluiten. Zoals een kind blokken stapelt om een toren te maken, zo stapelt Lerooy hoofden om tot iets betekenisvol te komen.
Maar evengoed is de sculptuur een referentie naar de Eindeloze zuil van Brancusi, een 30-meter hoge zuil met een oneindig herhaald motief van een diamantvormige kraal die eindeloos lijkt te stijgen. Tower draagt, net als van de zuil van Brancusi, een sterke verticaliteit in zich. Alsof er met de hand een lijn getekend wordt die vanuit de horizon uit zee vertrekt tot in de lucht. Als een krachtmeting met de oneindigheid van de zee fungeert de sculptuur als een obelisk, een ankerpunt of een kathedraal.
Dualiteit en spanning is inherent aan Lerooy’s werk, dat provoceert, speelt en uitdaagt. Lerooy is een meester in het verleiden en misleiden. Hij brengt drama en humor samen, verzoent het theatrale met het intieme, maar begeeft zich evengoed op het spanningsveld tussen vergankelijkheid en tijdloosheid, tussen oud en nieuw, leven en dood.
In 2006 maakte het Belgische publiek kennis met de kunstenaar Thomas Lerooy toen op het dak van het Museum Dhondt-Dhaenens een van de eerste bronzen sculpturen van Lerooy getoond werd, Le petit Jean. De putto - de benaming voor een mollig naakt kinderfiguurtje - plaste in de richting van de bezoekers. Veertien jaar later is er de eerste permanente sculptuur in de openbare ruimte van Lerooy, een bronzen sculptuur van 22 meter hoog.
Thomas Lerooy
Thomas Lerooy, die in 1981 in Roeselare geboren werd, werkt intussen in Brussel aan een coherent oeuvre van tekeningen, bronzen sculpturen en schilderijen.In 2015 kreeg Lerooy als eerste nog levende kunstenaar een solotentoonstelling in het Petit Palais in Parijs. In eigen land volgden onder meer een solotentoonstelling in Museum Dhondt-Dhaenens in 2017, een duo-presentatie met Félicien Rops in het Kasteel Van Gaasbeek in 2018/2019 en een solotentoonstelling in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten (KMSK) in Brussel.
De werken van Lerooy zijn opgenomen in de collecties van belangrijke internationale musea en instellingen zoals het Centre Pompidou in Parijs en de Belfius Art Collection in Brussel.
01. THOMAS LEROOY, Tower, 2020. Image by Jeroen Verrecht
02. THOMAS LEROOY, Tower, 2020. Image by Jeroen Verrecht
04. THOMAS LEROOY, Tower, 2020. Image by Jeroen Verrecht
05. THOMAS LEROOY, Tower, 2020. Image by Jeroen Verrecht
07. THOMAS LEROOY, Tower, 2020. Image by Jeroen Verrecht
