Hangar presenteert MAURICE, Tristesse et rigolade van de Belgische fotografe Charlotte Abramow

Charlotte Abramow, geboren in 1993 in Brussel (België), was al vanaf jonge leeftijd geïnteresseerd in beeld. Op 16-jarige leeftijd, tijdens een stage bij de Rencontres d’Arles (Frankrijk), ontmoette ze Paolo Roversi (1947), een Italiaanse mode- en portretfotograaf. Het jaar daarop schreef hij een artikel over haar beelden met de titel La fragilité et l’âme d’une guerrière gepubliceerd in Polka Magazine in 2011.

In 2013 verhuisde Charlotte Abramow naar Parijs om te studeren aan Gobelins, l’École de l’Image. Ze ontwikkelde een eigen stijl, waarbij ze zich voornamelijk richt op de relatie met het lichaam, vrouwen en levensfasen. Ze zet hiervoor elementen absurd in scène in een wereld met een surrealistische inslag.

Op 24-jarige leeftijd nam Abramow de visuele leiding op zich van het project BROL van de Belgische zangeres Angèle, waarvoor ze alle foto’s maakte. Tijdens deze artistieke samenwerking zette ze haar eerste stappen als regisseuse met La Loi de Murphy en Je Veux Tes Yeux. Later regisseerde ze ook nog de videoclip Balance ton Quoi van Angèle

In het najaar van 2018 verscheen haar eerste boek: MAURICE, Tristesse et rigolade over de ziekte van haar vader (Éditions Fisheye), gefinancierd door 777 bijdragers via Kickstarter in 2016.

Over de tentoonstelling

MAURICE, Tristesse et rigolade vertelt het verhaal van een strijd – die van een man tegen ziekte – en van een wedergeboorte, gedragen door de liefde van een dochter. Tussen documentairevertelling en surrealistisch sprookje in, klinkt dit visuele en poëtische verhaal als een eeuwig eerbetoon van de Belgische fotografe Charlotte Abramow aan haar vader, Maurice. Voor het eerst krijgt dit intieme werk de vorm van een meeslepende tentoonstelling, gepresenteerd in Hangar.

Maurice was het allereerste model dat Charlotte in een studio fotografeerde. Op haar zeventiende voelde ze al dat fotografie haar leven zou bepalen, zonder te vermoeden dat haar vader enkele jaren later het hart van haar eerste boek zou worden. Gepubliceerd in 2018 dankzij de steun van 777 bijdragers, werd MAURICE, Tristesse et rigolade geboren na het overlijden van Maurice, die de publicatie nooit zou meemaken.

Zeven jaar later blaast Charlotte Abramow dit project nieuw leven in met hernieuwde kracht. Via deze tentoonstelling wekt ze de herinnering aan een buitengewone man tot leven: een arts, een leraar, een Joods kind dat zich tijdens de oorlog moest verstoppen, maar vooral een vader vol tederheid, humor en fantasie. Gevoed door familiearchieven ontvouwt de tentoonstelling een diep menselijk verhaal, vol lachen en ontroering.

Kunnen we zeggen dat het leven van Maurice eindigde in een apotheose? Als liefde de maatstaf is, dan zeker wel. Geconfronteerd met ziekte en de gevolgen van een post-anoxisch coma wist Charlotte het lijden om te zetten in creatie. Samen bedachten vader en dochter een nieuwe taal – gebaren, blikken, stille verbondenheid... De blik van Maurice, vastgelegd door de fotografe, wordt spiegel en boodschapper. Hij is de muze, zij de kunstenaar. Samen weven ze een intiem, betoverend en lichtgevend sprookje.

MAURICE, Tristesse et rigolade is het verhaal van een onverbrekelijke band, van een liefde die weigert vergeten te worden. Een verhaal van overdracht, van artistieke openbaring. Wist Maurice dat zijn dochter, in die zwevende momenten tussen lachen en tranen, haar eerste stappen als kunstenaar zette? En dat hij, door zich zo aan haar lens over te geven, haar een kostbare schat naliet – die van zelfontdekking, van scheppen en het bouwen van een diep persoonlijk werk.

Charlotte Abramow
MAURICE, Tristesse et rigolade
19.09.2025 > 21.12.2025
Persbezoek: 17 september om 14.00 - in aanwezigheid van Charlotte Abramow
Vernissage: 18 september om 17.30 tot 20.30 - in aanwezigheid van Charlotte Abramow
Open voor het publiek vanaf 19 september

HANGAR, Brussel
Kasteleinplein 18
1050 Brussel

Over Charlotte Abramow

Charlotte Abramow, geboren in 1993 in Brussel (België) was al vanaf jonge leeftijd geïnteresseerd in beeld. Op 13-jarige leeftijd fotografeerde ze haar vriendinnen en meisjes die haar inspireerden, waarbij ze telkens een klein verhaal creëerde. Op 16-jarige leeftijd, tijdens een stage bij de Rencontres d’Arles (Frankrijk), ontmoette ze Paolo Roversi (1947), een Italiaanse mode- en portretfotograaf. Het jaar daarop schreef hij een artikel over haar beelden met de titel La fragilité et l’âme d’une guerrière gepubliceerd in Polka Magazine in 2011.

In 2013 verhuisde Charlotte Abramow naar Parijs om te studeren aan Gobelins, l’École de l’Image. Haar werk won in 2014 de Picto-prijs voor Jonge Modefotografie en richt zich voornamelijk op de relatie met het lichaam, vrouwen en levensfasen, waarbij ze elementen absurd in scène zet in een wereld met een surrealistische inslag. Op 24-jarige leeftijd nam de artieste de visuele leiding op zich van het project BROL van de Belgische zangeres Angèle, waarvoor ze alle foto’s maakte. Tijdens deze artistieke samenwerking zette ze haar eerste stappen als regisseuse met La Loi de Murphy en Je Veux Tes Yeux. In 2018 regisseerde ze ook de videoclip Les Passantes van Georges Brassens, uitgebracht op 8 maart ter gelegenheid van de Internationale Dag voor de Rechten van de Vrouw. Diezelfde dag werd de clip door het YouTube-platform gecensureerd voor minderjarigen wegens “aanstootgevende inhoud.”

In het najaar van 2018 verscheen haar eerste boek: MAURICE, Tristesse et rigolade over de ziekte van haar vader (Éditions Fisheye), gefinancierd door 777 bijdragers via Kickstarter in 2016. Terwijl het project nog in ontwikkeling was, kreeg het in 2017 een eervolle vermelding bij de Photo Folio Review Awards van de Rencontres d’Arles. Tegelijkertijd exposeerde de fotografe haar serie They love Trampoline op Paris Photo met Galerie Fisheye in 2018. In 2019 was het boek MAURICE, Tristesse et rigolade finalist voor de Nadarprijs. Datzelfde jaar regisseerde Charlotte Abramow de videoclip Balance ton Quoi van Angèle met Pierre Niney. Begin 2020 bedacht en regisseerde ze Le Petit Manuel Sex Education voor Netflix.

Dit redactionele object van 64 pagina’s over seksuele voorlichting, bestaande uit foto’s en teksten, werd gratis verspreid in 75.000 exemplaren in Frankrijk. In 2021 presenteerde Charlotte Abramow haar eerste solotentoonstellingen: Première Page in de Fisheye Gallery (Arles, Frankrijk) en Started From The Body in de Richard Taittinger Gallery (New York, VS). In 2022 organiseerde ze haar eerste grote retrospectieve tentoonstelling Volle Petrol in Hangar (Brussel, België) en een tentoonstelling Piquées over bijen en imkers in Maison Guerlain (Parijs, Frankrijk). Onder haar vele projecten: een korte film voor Arte (een aflevering van de serie H24 over geweld tegen vrouwen), de affiche voor de Critics’ Week in Cannes (2022), een videoclip voor zangeres Suzane (Clit is Good ), de fotografie voor het laatste album van Damso (BEYAH), evenals talrijke portretten van bekende persoonlijkheden voor de pers.

In 2025 organiseert ze meerdere tentoonstellingen: Rêves de Jeux op de hekken van de Tour-Saint-Jacques (Parijs, Frankrijk), La tête haute een project over psychiatrie met de Fédération Hospitalière de France gepresenteerd in de Fisheye Gallery (Parijs, Frankrijk), en Volle Pétrol Twee in Fort Napoléon (Oostende, België).

Selectie beelden

Download hier