De openingstentoonstelling van MANIERA in hun nieuwe gebouw brengt een dialoog tussen de meubels van kunstenaars en architecten en het Art Deco gebouw Hotel Danckaert
MANIERA presenteert momenteel de eerste tentoonstelling in haar nieuwe galerieruimte. De Belgische designgalerie heeft haar intrek genomen in Hôtel Danckaert, ook bekend als Villa Dewin, een fraai en zeldzaam bewaard gebleven art-decogebouw in Brussel. Het huis werd in 1922 ontworpen door de Belgische architect Jean-Baptiste Dewin voor Jean Danckaert, een industrieel ingenieur. Het gebouw en de rozentuin zijn geklasseerd als erfgoed en het interieur en de decoratie van de Villa werden ontwikkeld door de beroemde Ateliers d'Art De Coene.
Voor de openingstentoonstelling gaan vijftien nieuwe werken van kunstenaars en architecten van de galerie een dialoog aan met het gebouw, waardoor het een geïntegreerd geheel wordt. Als je de werken van OFFICE Kersten Geers David Van Severen, Richard Venlet, Bijoy Jain / Studio Mumbai, Jonathan Muecke, Sophie Nys, Valérie Mannaerts, Christoph Hefti, Piovenefabi en Koenraad Dedobbeleer in het interieur van de Villa Dewin bekijkt, voel je dat ze elkaar beter maken. Het is alsof dit huis de stukken nodig had om tot leven te komen en omgekeerd.
Centraal in de 'Salle à Manger' van Hôtel Danckaert staat een nieuw werk van Lukas Gchwandtner: Lazy Pillows, een comfortabele bank en lage tafel ineen. Een groot platform in staal, gelast door de kunstenaar, herbergt een sofa in gebroken wit schilderdoek met vele geïntegreerde kussens - de zitting is aan elkaar gestikt met de kussens - gevuld met weelderige veren. De Belgische kunstenares Valérie Mannaerts creëerde Little Vessel voor de imposante trappenhal van de Villa. De lamp van staal en touw heeft een theatrale uitstraling. De voet van de lamp lijkt op een geknoopt koord. De kap van doorlopend touw zorgt voor dramatische schaduwen.
De altijd kritische sociale ontwerper Stéphane Barbier Bouvet ontwikkelde een andere Post War Master om de vierkante keukentafel van de Villa ontworpen door OFFICE Kersten Geers David Van Severen in ruw aluminium te verlichten. Post-War Masters is een reeks van verschillende werken, tegelijkertijd interessant als toepassing (nadruk op verbindingsdetails), een vorm van kennis (van de geschiedenis van design, kunst en tentoonstellingen) en een commentaar (op onze relatie tot de productie, verspreiding en circulatie van objecten). Elk stuk emuleert een ander huiselijk voorwerp waarvan het iconische ontwerp vandaag de dag hoge status en goede smaak is gaan uitdrukken. De hanger doet denken aan de 6 Bras Pivotants van Serge Mouille. Barbier Bouvet, een verdediger van een economie van middelen, vervaardigt de lamp uit eenvoudige buizen en platen van roestvrij staal.
De tentoonstelling introduceert ook stukken van Rooms Studio als voorsmaakje voor een komende samenwerking tussen de ontwerpstudio en MANIERA. Rooms Studio is de eerste door vrouwen gerunde studio in Tbilisi, Georgië. De werkmethode van het duo is intuïtief. Nata Janberidze en Keti Toloraia werken voornamelijk collectie per collectie, met vaak terugkerende elementen, en creëren zo een continu, zich steeds ontwikkelend oeuvre. Alsof, net als in de architectuur in hun moederland, de historische lagen aan elkaar worden toegevoegd, zonder de voorgaande hoofdstukken los te laten en af te sluiten. Herhaling, één van de kenmerken van het duo, herinnert de kijker aan hun feministische benadering, evenals een deel van de oosterse cultuur van Georgië. Op deze manier creëert Rooms Studio een perfecte mix van design, waar Oost en West elkaar ontmoeten.
Een van de meest interessante stukken in de tentoonstelling is Historic Bench. De bank is met de hand gemaakt van teruggewonnen eikenhout en verwijst naar historische objecten uit de openbare ruimte in Georgië. Ontworpen door een onbekende auteur, stonden de in steen gegoten bankjes verspreid over het land, meestal bij bushaltes. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie werden sommige geprivatiseerd, terwijl andere beschadigd en vernietigd werden. Door een gewone bank te transformeren in een andere vorm en een ander materiaal, geeft Rooms een nieuwe betekenis en definitie aan iets dat oud, vergeten en niet erkend is. Het is ook een poging om de grenzen tussen openbaar en privé te vervagen.
HÔTEL MANIERA
INAUGURAL GROUP SHOW
4 maart - 6 mei 2023
HÔTEL DANCKAERT, RUE MEYERBEER 33, 1190 BRUSSEL
Met werk van
- MANIERA 01 OFFICE Kersten Geers David Van Severen
- MANIERA 03 Richard Venlet
- MANIERA 06 Bijoy Jain / Studio Mumbai
- MANIERA 07 Jonathan Muecke
- MANIERA 09 Sophie Nys
- MANIERA 10 Valérie Mannaerts
- MANIERA 15 Christoph Hefti
- MANIERA 17 Piovenefabi
- MANIERA 20 Stéphane Barbier Bouvet
- MANIERA 23 Lukas Gschwandnter
- MANIERA 25 Koenraad Dedobbeleer
- & Introducing MANIERA 29 Rooms Studio
Open
VAN WOENSDAG TOT ZATERDAG, 14u-18u
Images (© Jeroen Verrecht)
Over Hôtel Danckaert
In 1922 gaf de familie van de industrieel Jean Danckaert de architect Jean-Baptiste Dewin de opdracht een Art Deco villa te bouwen in een park aan de rand van de Meyerbeerstraat in Vorst.
Het huis bestaat uit drie delen: links een huis met drie puntgevels, in het midden een rozentuin en rechts een garage.
Het Hôtel Danckaert is representatief voor het werk van een architect die een blijvend stempel heeft gedrukt op het landschap en de geschiedenis van de streek. Het gebouw heeft een intrinsieke waarde, niet alleen door zijn typologie als gebouw met drie gevels, maar ook als originele en opmerkelijke getuige van de woonomgeving van de industriële bourgeoisie die Brussel zijn welvaart gaf en van de grote diversiteit van zijn architectuur tijdens het interbellum.
Het interieur van Hotel Danckaert is het werk van de Kortrijkse firma De Coene Frères. De lambrisering van het Hôtel Danckaert is een van de eerste projecten die de Ateliers De Coene konden realiseren met de techniek van het "ontrollen" en in lagen verlijmen van hout, die in de Verenigde Staten werd geperfectioneerd onder de naam "multiplex". Het is tijdens zijn verblijf met zijn vriend Dewin in New York in 1921 dat De Coene het geheim van de industriële productie van fineerhout, toen sterk in opkomst in de Verenigde Staten, weet te ontrafelen en vervolgens in België introduceert. Het succes was onmiddellijk, wat te danken was aan de lage prijs, de kwaliteit van het hout dat in kleinere hoeveelheden werd gebruikt, en de decoratieve waarde van de nerven van het edele hout dat in fijne lagen werd gelijmd, wat een weelderig resultaat met perfecte rondingen garandeerde. De eenvoud en sierlijkheid van de moderne decors in New York, waar ook de heropleving van de Biedermeierstijl bloeide, lieten een diepe indruk achter op de twee mannen. Het Hôtel Danckaert is waarschijnlijk de eerste toepassing van deze industriële techniek en de "Tweede golf van Biedermeier" op de schaal van een privéwoning in België.
Het decor wordt gekenmerkt door de kwaliteit en de finesse van het materiaalgebruik, zowel aan de buitenkant, voor elk van de verschillende gevels, als binnen in elke kamer, waar comfort en een bijzondere sfeer worden gecreëerd door de kleur van de lambrisering en het marmer, door de glas-in-loodramen en de specifieke formele accenten. De trap, waarvan de structuur zichtbaar is, is ontworpen als decoratief en functioneel element, evenals de gezellige hoek van het boograam dat is ontworpen als leeshoek die van drie kanten ruimschoots wordt verlicht. Een overvloedige natuurlijke verlichting in de salon wordt verzekerd door de aanwezigheid van de hoge bovenramen op stenen raamstijlen die het glasoppervlak verdubbelen, voor een dialoog met de buitenwereld: met de aarde (onderste raamstijlen) en de hemel (bovenste raamstijlen).
Ondanks de stedenbouwkundige eis om de gevel langs de Meyerstraat te richten, opent de architect het huis volledig naar de tuinen en laat hij de belangrijkste leefruimten erop uitkijken. In die tijd was de gehechtheid aan de natuur een fundamenteel cultureel element, onlosmakelijk verbonden met een bepaalde houding tegenover verandering die verband hield met de vooruitgang in het industriële tijdperk en die op aangrijpende wijze uitdrukking gaf aan het nostalgische universum van de meest markante schilders van de jaren twintig. Het Hôtel Danckaert is de uitdrukking van dit verlangen om de natuur (versierd door de mens in de stad) in huis te halen.
De "eclectische" stijl van de tuin, eenvoudig en strak van opzet, is typerend voor de tuinkunst van het begin van de twintigste eeuw. De rozentuin met zijn klassieke bloembedden, het wandelpad en de groenblijvende struiken uit die tijd (buxus, Ierse taxus) zijn typisch voor tuinen aangelegd tijdens het interbellum. De oude zoete kers is een blikvanger, waarnaar de glas-in-loodramen van de villa verwijzen. Het boomscherm achteraan met zijn diverse soorten (linde, esdoorn, Canadese populier) biedt de tuin een zekere intimiteit. Het grootste deel van de huidige beplanting, evenals de vorm van de tuin, getuigt oorspronkelijk van de toenmalige tuinkunst. Het oostelijke deel van de tuin heeft grote waarde vanwege de directe relatie met de villa: veel uitzichten vanuit de villa bieden een bestudeerd landschap dat voor een uitzonderlijk groen decor moest zorgen, en de oorspronkelijke struiken zorgen met hun interessante groei voor een groenblijvende ondergroei, terwijl hoge loofbomen de achtergrond domineren.
Het huis en de rozentuin zijn geklasseerd als erfgoed.
Over MANIERA
MANIERA geeft architecten en kunstenaars de opdracht meubels en gebruiksvoorwerpen te ontwikkelen en biedt hen de mogelijkheid uit hun gebruikelijke praktijk te stappen. Architecten hebben vaak een nauwe band met de beeldende kunst en kunstenaars laten zich vaak inspireren door de ruimtelijke omgeving. MANIERA kristalliseert deze affiniteiten in nieuwe ontwerpvoorstellen. De objecten van MANIERA zijn meer dan alleen meubels en zijn een bewuste zoektocht naar confrontaties tussen architectuur, design en kunst.
MANIERA brengt zowel opkomende als gevestigde figuren naar voren. Wat ze gemeen hebben is een persoonlijke taal, een conceptuele denkwijze en een authentieke en eigenzinnige 'maniera' of werkwijze.
MANIERA werd in 2014 opgericht door Kwinten Lavigne en Amaryllis Jacobs. Ze organiseerden eerder al tentoonstellingen met kunstenaars en architecten als Harald Thys, Go Hasegawa, Koenraad Dedobbeleer, MOS Architects, Lukas Gschwandtner, Christoph Hefti, Bernard Dubois & Isaac Reina, Bijoy Jain/Studio Mumbai, OFFICE Kersten Geers David Van Severen en Pieter Vermeersch.