De Brusselse galerie LMNO verhuist naar de twee historische paviljoenen aan het Ter Kamerenbos

De Brusselse galerie LMNO verhuist naar de twee historische paviljoenen bij de ingang van het Ter Kamerenbos, die sinds 1998 als historische monumenten zijn beschermd. Deze bijna symmetrische, iconische gebouwen aan het einde van de Louizalaan dienden ooit als belastingposten voor iedereen die goederen naar de stad vervoerde. Vanaf 13 april 2025 zal LMNO zich vestigen in de paviljoenen, en er tentoonstellingen, evenementen, workshops en kunstenaarsresidenties organiseren. De verhuizing is het resultaat van een aanbesteding voor een nieuwe concessie van negen jaar door de Stad Brussel.

LMNO werd opgericht in 2016 en ondersteunt kunstenaars wiens werk de dialoog tussen verschillende kennisgebieden bevordert, waaronder wetenschap, geschiedenis, literatuur en politiek, met bijzondere aandacht voor milieu- en sociale kwesties.

Na zes jaar in de Rue de la Concorde en een jaar in een herenhuis aan de Avenue Emile De Mot, verhuist LMNO op 20 april 2025 naar de twee paviljoenen uit het begin van de 19e eeuw. Als toekomstige huurder is LMNO vastbesloten om het prestige van de verlaten historische paviljoenen te herstellen. De twee paviljoenen werden in 1835 ontworpen door Auguste Payen, de stadsarchitect van Brussel, als posten en kantoren voor de inning van octroibelastingen bij de Naamsepoort. Na de afschaffing van de octrobelasting in 1860 werden ze afgebroken en naar hun huidige locatie bij de ingang van het Ter Kamerenbos verplaatst, waar ze verschillende invullingen kenden.

Paviljoen nr. 544 zal worden gebruikt voor de hoofdactiviteiten van de galerie, met vier tijdelijke tentoonstellingen per jaar.

Paviljoen nr. 589 zal als projectruimte niet enkel kantoren en multifunctionele ruimtes bevatten, maar ook een plek zijn voor workshops en residenties die zich richten op artistiek onderzoek naar de relatie van de mens met andere levende wezens. Dit deel versterkt het lopende project van LMNO, namelijk Bois de Fa, een experimentele tuin van 6,5 hectare in Waals Brabant die LMNO als creatieve ruimte ter beschikking stelt aan kunstenaars om er een residentie te volgen voor innovatieve en experimentele artistieke projecten die de complexe relatie tussen mensheid, natuur en cultuur onderzoeken.
​​
​Door te verhuizen naar deze historische paviljoenen, streeft LMNO ernaar zijn betrokkenheid bij artistieke verkenning en de lokale gemeenschap verder te versterken. De overtuiging is dat kunstenaars het publieke bewustzijn van het ecologische belang kunnen vergroten en kunnen bijdragen aan maatschappelijke transformatie. De kunstenaars in residentie zullen worden aangemoedigd om samen te werken met lokale organisaties en hun werk zowel aan deskundige als aan algemene publieken te presenteren.

Voor de inaugurele tentoonstelling zal LMNO het werk van Adrien Lucca presenteren. De tentoonstelling toont het resultaat van Lucca's residentie "Going Wild in the City" als onderdeel van het Europese STARTS in the City-programma. Deze residentie, georganiseerd door GLUON en Innoviris met steun van de Nationale Loterij, is gericht op het bevorderen van bewustzijn over de onderlinge verbondenheid van alle levende wezens in stedelijke omgevingen.

Lucca's residentieproject verkent de verschillen in kleurperceptie tussen mensen en insecten, waarbij hij benadrukt hoe beide soorten hun omgeving ervaren door unieke visuele interacties.

Praktische informatie

Officiële opening: zondag 13 april 2025
​Persconferentie: vrijdag 11 april 2025 om 11 uur. Adres: 544 Avenue Louise, Bois de La Cambre.
​Meer info over LMNO hier.

Enkele beelden van de paviljoenen ( © Philippe De Gobert)

OVER LMNO

LMNO, opgericht in Brussel in 2016 door Natacha Mottart, Christophe Veys en Olivier Legrain, met Julie Gaillard die later toetrad, heeft als doel de kloof tussen levenswetenschappen en hedendaagse kunst te overbruggen.

LMNO ondersteunt kunstenaars wiens werk de dialoog tussen verschillende kennisgebieden bevordert, waaronder wetenschap, geschiedenis, literatuur en politiek, met een focus op milieu- en sociale kwesties. In de loop der jaren hebben de initiatieven van LMNO de huidige situatie uitgedaagd, nieuwe toekomstvisies gecreëerd en actie aangedreven, met een focus op het werk van kunstenaars die traditionele grenzen overstijgen.

Sinds juni 2021 heeft LMNO een kunstenaarsresidentieprogramma ontwikkeld in het Bois de Fa, een experimentele tuin van 6,5 hectare in Grez-Doiceau in Waals-Brabant, ontworpen door biodiversiteitsspecialisten. Deze residentie heeft als doel innovatieve artistieke projecten te inspireren die de relatie tussen mensheid, natuur en cultuur verkennen. In samenwerking met UCL en Pulsart stimuleert het programma artistiek onderzoek dat cohabiteit met andere levensvormen aanpakt en het publieke bewustzijn voor ecologische vraagstukken vergroot. Door verbindingen te leggen tussen artistieke en wetenschappelijke velden, streeft LMNO ernaar de maatschappelijke perceptie van milieuproblemen te transformeren, in de overtuiging dat kunst een cruciale rol speelt in het vormgeven van onze relatie met de levende wereld.

"We zijn er vast van overtuigd dat kunstenaars ons in staat hebben te stellen nieuwe manieren van kijken en interactie met de wereld te ontdekken, traditionele denkkaders uit te dagen, onze gevoeligheid te wekken en onze verbeelding te ontketenen."
​— Natacha Mottart, medeoprichter van LMNO

OVER DE OCTROOIPAVILJOENEN

De twee historische paviljoenen zijn in 1835 ontworpen door Auguste Payen, de stadsarchitect van Brussel, als posten en kantoren voor de inning van octrooibelastingen bij de Naamsepoort. Na de afschaffing van de octrooibelasting in 1860 werden de paviljoenen overbodig en stonden ze op het punt te worden gesloopt als onderdeel van een stedelijke uitbreidingsinitiatief dat de boulevards wilde verbreden. Echter, gezien hun historische en architectonische betekenis, oordeelden de gemeentelijke autoriteiten dat de paviljoenen het behoud waard waren. In 1862 werden ze afgebroken en naar hun huidige locatie bij de ingang van het Ter Kamerenbos verplaatst, een nieuw ontwikkeld openbaar park.

Deze verhuizing heeft niet alleen de paviljoenen van vernietiging gered, maar ook het voortbestaan van hun publieke functie gegarandeerd. Meer dan een eeuw huisvestten ze politiekantoren en fungeerden ze als commissariaat, waardoor ze geïntegreerd raakten in het dagelijks leven van de gemeenschap. Hun architectonische stijl, geworteld in het neoclassicisme, weerspiegelt de esthetische waarden van hun tijd en toont de grandeur en burgerlijke trots van 19e-eeuws Brussel. Ter erkenning van hun historische waarde werden de paviljoenen in 1998 als monumenten geclassificeerd.

In de late jaren '90 en vroege jaren 2000 hebben de paviljoenen cafés, luxe vastgoedmakelaars, kledingboetieks en zelfs een speelgoedwinkel gehuisvest. De laatste huurder was de Belgische tak van het vastgoedagentschap Engel & Völkers. Maar lang daarvoor stonden de gebouwen leeg, werden ze niet gebruikt en gekraakt.

De twee paviljoenen, gelegen op 38 meter van elkaar, zijn bijna identiek en symmetrisch opgesteld aan beide zijden van de ingang van hetTer Kamerenbos. Elk paviljoen heeft een kelder (60 m²), een begane grond (45 m²) en een eerste verdieping (60 m²).

OVER DE INAUGURELE TENTOONSTELLING VAN ADRIEN LUCCA

Adrien Lucca (geboren in Parijs, woont en werkt in Brussel) zal de nieuwe galerie van LMNO in Paviljoen nr. 544 inhuldigen met een solotentoonstelling. Bekend om zijn multidisciplinaire werk dat kleur en licht verkent, bevraagt Lucca de perceptie van de fysieke wereld. Met een achtergrond in hedendaagse kleurwetenschap heeft hij een onderzoeks- en productielaboratorium opgezet waar hij autonoom zijn werken ontwikkelt op het snijvlak van kunst en wetenschap.

De tentoonstelling zal het resultaat tonen van Lucca's residentie "Going Wild in the City" als onderdeel van het Europese STARTS in the City-programma. Deze residentie, georganiseerd door GLUON en Innoviris met steun van de Nationale Loterij, richt zich op het bevorderen van bewustzijn over de onderlinge verbondenheid van alle levende wezens in stedelijke omgevingen.

Lucca's residentieproject verkent de verschillen in kleurperceptie tussen mensen en insecten, waarbij hij benadrukt hoe beide soorten hun omgeving ervaren door unieke visuele interacties. Hij onderzoekt hoe stedelijke en natuurlijke omgevingen worden gevormd door deze percepties en bevraagt ons begrip van "natuurlijke kleuren" zoals beïnvloed door onze zintuigen.