De Brusselse galerie LMNO opent haar nieuwe ruimte in de twee paviljoenen aan het Terkamerenbos met een solotentoonstelling van Adrien Lucca

Op 13 april opent de Brusselse galerie LMNO haar nieuwe ruimte in de twee historische paviljoenen van het Terkamerenbos met de tentoonstelling À l'aube du crépuscule van Adrien Lucca.

Na zes jaar in de Eendrachtstraat en een jaar in de Émile De Motlaan, neemt LMNO permanent haar intrek in de twee iconische paviljoenen bij de ingang van het Terkamerenbos aan het einde van de Louizalaan, die sinds 1998 op de monumentenlijst staan.

Voor de openingstentoonstelling presenteert Adrien Lucca (°1983, Parijs, woont en werkt in Brussel) de resultaten van zijn Going Wild in the City-residentie, die deel uitmaakt van het Europese S+T+ARTS in the City programma. Deze residentie, georganiseerd door GLUON en Innoviris met de steun van de Nationale Loterij, stimuleert het bewustzijn van de onderlinge verbondenheid tussen alle levende wezens in de stedelijke omgeving.

"In het kader van het onderzoeks- en residentieproject startte ik een studie van het gezichtsvermogen van een nachtactief insect dat bekend staat om zijn uitzonderlijke gevoeligheid voor licht en kleur 's nachts: de grote wijnstok sfinx (Deilephila elpenor). Zelfs in het zwakke licht van de Melkweg, met slechts een paar duizend fotonen die elke seconde op zijn netvlies komen, kan de Deilephila de kleuren van zijn omgeving waarnemen. Deze vlinder-sfinx is daarom een relevant model om het licht en de kleuren van de nacht en het probleem van lichtvervuiling te onderzoeken. Het effect van kunstlicht - en in het bijzonder LED's, die oudere verlichtingstechnologieën hebben vervangen - wordt nog te weinig bestudeerd en begrepen. We kunnen echter aantonen dat deze verlichting in de ogen van Deilephila de kleur van veel bloemen verandert of in het ergste geval doet verdwijnen”. ​
​- Kunstenaar en onderzoeker Adrien Lucca onderzoekt al enkele jaren de verbanden tussen licht, perceptie en wetenschap.

Doorheen de tentoonstelling worden bezoekers visueel ondergedompeld in de lichtgevende en chromatische omgeving van het insect. Schilderijen en lichtsculpturen onderzoeken de plaats- en tijdgevoelige variatie van natuurlijk licht. De vormen en kleuren die het insect waarneemt zijn vervolgens het onderwerp van speculatieve studies op papier, die op hun beurt vergeleken worden met oudere werken.

Kan het zicht van dieren worden 'geschilderd'? En kan kunst via haar eigen instrumenten bijdragen aan wetenschappelijk onderzoek? Een lichtgevend volume biedt een eerste basis voor de verbeelding van een 'biofiele' stedelijke kunstlichtbron die meer rekening houdt met het nachtleven. Tot slot wil een experimentele installatie waarin planten groeien in het licht van een spectraal toetsenbord ons ervan bewust maken dat er, buiten de verschijning van planten en bloemen die we gewoonlijk waarnemen, visuele realiteiten bestaan die parallel zijn aan de onze.

PRAKTISCHE INFO

Adrien Lucca
​"À l’aube du crépuscule" ​
​Van 13 april 2025 tot 28 juni 2025 
​Adres : Louizalaan 544, 1000 Brussel

Persconferentie
​Vrijdag 11 april om 11u. Gelieve je aanwezigheid te bevestigen via mail aan micha@clubparadis.be

Een paar woorden van Adrien Lucca

"Op onze gematigde breedtegraden begint elke avond een proces waarbij het zonlicht afneemt, van kleur verandert en vervolgens verdwijnt. Het licht aan de hemel, een echo van dat wat net is vervaagd, blijft afnemen, soms bijna een uur lang: dit is de schemering. De maan, indien aanwezig, blijft de nacht verlichten naast de sterren.

Bij zonsopgang en zonsondergang variëren de intensiteit en de kleur van het licht het meest. Het is ook in de schemering dat we geleidelijk ons zicht verliezen. Maar voor de flora en talloze nachtdieren is het het begin van een dag vol activiteit in het holst van de nacht.

Zelfs zonder maan is de nachtelijke hemel lichtgevend: hij is blauw, geel, oranje en roze, net als de hemel overdag - met sterren. Wij kunnen het niet zien, maar insecten wel. Het licht en de kleuren die zij waarnemen zijn niet hetzelfde als het onze, en helaas kan het kunstlicht dat wij 's nachts gebruiken hun visuele vermogen aantasten."

ENKELE BEELDEN

OVER ADRIEN LUCCA

Adrien Lucca (geboren in Parijs, woont en werkt in Brussel) staat bekend om zijn multidisciplinaire werk waarin hij kleur en licht onderzoekt, en onze onze perceptie van de fysieke wereld uitdaagt. Met een achtergrond in de hedendaagse kleurwetenschap heeft hij een onderzoeks- en productielaboratorium opgericht waar hij autonoom zijn werken creëert op het kruispunt van kunst en wetenschap.

OVER LMNO

LMNO, opgericht in Brussel in 2016 door Natacha Mottart, Christophe Veys en Olivier Legrain, met Julie Gaillard die later toetrad, heeft als doel de kloof tussen levenswetenschappen en hedendaagse kunst te overbruggen.

LMNO ondersteunt kunstenaars wiens werk de dialoog tussen verschillende kennisgebieden bevordert, waaronder wetenschap, geschiedenis, literatuur en politiek, met een focus op milieu- en sociale kwesties. In de loop der jaren hebben de initiatieven van LMNO de huidige situatie uitgedaagd, nieuwe toekomstvisies gecreëerd en actie aangedreven, met een focus op het werk van kunstenaars die traditionele grenzen overstijgen.

Sinds juni 2021 heeft LMNO een kunstenaarsresidentieprogramma ontwikkeld in het Bois de Fa, een experimentele tuin van 6,5 hectare in Grez-Doiceau in Waals-Brabant, ontworpen door biodiversiteitsspecialisten. Deze residentie heeft als doel innovatieve artistieke projecten te inspireren die de relatie tussen mensheid, natuur en cultuur verkennen. In samenwerking met UCL en Pulsart stimuleert het programma artistiek onderzoek dat cohabiteit met andere levensvormen aanpakt en het publieke bewustzijn voor ecologische vraagstukken vergroot. Door verbindingen te leggen tussen artistieke en wetenschappelijke velden, streeft LMNO ernaar de maatschappelijke perceptie van milieuproblemen te transformeren, in de overtuiging dat kunst een cruciale rol speelt in het vormgeven van onze relatie met de levende wereld.

"We zijn er vast van overtuigd dat kunstenaars ons in staat hebben te stellen nieuwe manieren van kijken en interactie met de wereld te ontdekken, traditionele denkkaders uit te dagen, onze gevoeligheid te wekken en onze verbeelding te ontketenen."​— Natacha Mottart, medeoprichter van LMNO

OVER DE OCTROOIPAVILJOENEN

De twee historische paviljoenen zijn in 1835 ontworpen door Auguste Payen, de stadsarchitect van Brussel, als posten en kantoren voor de inning van octrooibelastingen bij de Naamsepoort. Na de afschaffing van de octrooibelasting in 1860 werden de paviljoenen overbodig en stonden ze op het punt te worden gesloopt als onderdeel van een stedelijke uitbreidingsinitiatief dat de boulevards wilde verbreden. Echter, gezien hun historische en architectonische betekenis, oordeelden de gemeentelijke autoriteiten dat de paviljoenen het behoud waard waren. In 1862 werden ze afgebroken en naar hun huidige locatie bij de ingang van het Ter Kamerenbos verplaatst, een nieuw ontwikkeld openbaar park.

Deze verhuizing heeft niet alleen de paviljoenen van vernietiging gered, maar ook het voortbestaan van hun publieke functie gegarandeerd. Meer dan een eeuw huisvestten ze politiekantoren en fungeerden ze als commissariaat, waardoor ze geïntegreerd raakten in het dagelijks leven van de gemeenschap. Hun architectonische stijl, geworteld in het neoclassicisme, weerspiegelt de esthetische waarden van hun tijd en toont de grandeur en burgerlijke trots van 19e-eeuws Brussel. Ter erkenning van hun historische waarde werden de paviljoenen in 1998 als monumenten geclassificeerd.

In de late jaren '90 en vroege jaren 2000 hebben de paviljoenen cafés, luxe vastgoedmakelaars, kledingboetieks en zelfs een speelgoedwinkel gehuisvest. De laatste huurder was de Belgische tak van het vastgoedagentschap Engel & Völkers. Maar lang daarvoor stonden de gebouwen leeg, werden ze niet gebruikt en gekraakt.

De twee paviljoenen, gelegen op 38 meter van elkaar, zijn bijna identiek en symmetrisch opgesteld aan beide zijden van de ingang van hetTer Kamerenbos. Elk paviljoen heeft een kelder (60 m²), een begane grond (45 m²) en een eerste verdieping (60 m²).

OVER GLUON

Sinds zijn oprichting onderzoekt GLUON de grote uitdagingen van onze tijd. Een welvarende samenleving is gebouwd op evenwichtige interacties tussen de humane en exacte wetenschappen, de mens, zijn technologische verworvenheden en de natuurlijke omgeving waarvan hij afhankelijk is. Interactie tussen onderzoekers, kunstenaars, burgers en studenten is essentieel in de gezamenlijke zoektocht naar oplossingen voor de gevaren en uitdagingen die dit systeem beïnvloeden. Daarom ontwikkelt GLUON een platform dat de samenwerking en confrontatie tussen deze verschillende spelers maximaliseert. Onze belangrijkste missie is het stimuleren van samenwerking tussen kunstenaars, wetenschap en technologie. GLUON's Art&Research-actie faciliteert en ondersteunt enerzijds residenties van kunstenaars in de R&D-afdelingen van bedrijven en onderzoeksinstellingen en anderzijds residenties van wetenschappers in kunstenaarsateliers. Deze interacties leveren artistieke en filosofische resultaten op, evenals innovatieve ideeën, diensten en producten in niet-artistieke sectoren.

GLUON werkt samen met een groeiend aantal partners om een programma van tentoonstellingen, workshops en kunstenaarsresidenties in bedrijven en universiteiten op te zetten, en een programma van STARTS (Science, Technology & Arts) initiatieven voor jongeren van 14 tot 18 jaar. Het GLUON Onderwijsprogramma is de andere belangrijke pijler van GLUON. De educatieve activiteiten voor (Brusselse) jongeren van 14 tot 18 jaar ondersteunen hen via de kunsten bij het ontwikkelen van digitale vaardigheden, kritisch denken, creativiteit en ondernemingszin. Ons hoofdkantoor bevindt zich in het centrum van Brussel en bestaat uit kantoren en een tentoonstellingsruimte. GLUON voert zijn programma uit in samenwerking met een groeiend aantal internationale en nationale partners.