C-mine presenteert het kunstenfestival 'Any Way the Wind Blows'

Van zaterdag 22 juni tot en met zondag 15 september presenteert C-mine het kunstenfestival Any Way the Wind Blows, één van de grootste groepstentoonstellingen die de artistieke site al heeft gehuisvest. Voor dit hedendaags kunstenfestival werken meer dan 40 nationale en internationale kunstenaars, designers en architecten over én met lucht. Any Way the Wind Blows is geen klassieke tentoonstelling, maar een parcours waarin de bezoeker uitgedaagd wordt om geijkte paden te verlaten en zich te verhouden tot het meest vitale element op deze aarde; lucht.

Want hoe onzichtbaar en hoe ongrijpbaar lucht ook is, al eeuwen fascineert ze kunstenaars, ontwerpers en uitvinders. Van de onschuldige poëzie vervat in een eerste luchtzoentje tot het werelds verlangen om onszelf te overstijgen als een ultieme act van vrijheid. Lucht is de bouwsteen, lucht is de drager, lucht genereert betekenis, lucht stuwt vooruit, lucht geeft én neemt leven. 

De werken en installaties zijn divers, en gaan van van springkastelen ontworpen door kunstenaars tot een machine die windstromen nabootst; van gigantische, opblaasbare sculpturen tot een eindeloze pogo op het dak. ​Bezoekers worden ook actief betrokken bij het festival, en kunnen naast papieren vliegertjes in de tribune van het theater te gooien ook een eigen artistieke vlieger maken geïnspireerd op de ontwerpen van 31 kunstenaars die een gloednieuwe vlieger ontwerpen.

"Met Any Way the Wind Blows willen we verschillende generaties bezoekers uitnodigen om op deze bijzondere locatie de poëtische, sculpturale en politieke betekenis van lucht te ervaren. Laat je bezoek meer zijn dan observeren en nadenken; voel, dans, spring, stuiter, val, verstop, luister, gooi, vang, bouw, verfrommel, faal en speel. Vergeet vooral niet te spelen." ​
​— Louise Osieka, Directeur-Intendant C-mine

Heel wat kunstwerken die ooit werden bedacht om al doende en al bewegende te ervaren, van Calders mobielen tot Richard Serra zijn tegels, leven vandaag in steriele ruimtes, onaangeraakt. In de grote theaterzaal van het Energiegebouw is het net de bedoeling dat bezoekers actief interageren met de kunstwerken.

Daarbij wil de curator Laurens Mariën aanstippen dat spelen zich vooral niet tot jongere bezoekers hoeft te beperken, integendeel. Net zoals als “WORDS”, “HOST”, “MUSIC” en “DESIGN” is ook “PLAY” een van de hoofdpeilers waarmee C-mine jaarlijks haar culturele programma opstelt, en daarmee volgt ze de bevindingen die de Nederlandse historicus Johan Huizinga in 1938 al concludeerde en die we in onze alledaagse, serieuze rush-rush wereld al te vaak vergeten. Spel en speelse elementen zijn essentiële onderdelen van culturen en maatschappijen, en daarin is de mens – ook al vergeet hij het soms zelf – een speelse mens: de Homo Ludens. 

“Als curator en programmator wil ik dat kunst een zo divers mogelijk publiek bereikt zonder dat het – iets wat wel vaker gebeurt – daardoor per se hoeft te verzanden in commercieel werk of aan kwaliteit inboet. Hoe komen we tot kunst die zowel in het MOMA als op een kermis niet zou misstaan? Welke kunst kan in beide contexten overeind blijven en publieken verbinden? Vanuit die vraagstukken vertrekt een deel van mijn werk.” ​ ​
​— Laurens Mariën, curator Any Way the Wind Blows

Het resultaat is een thematisch kunstenparcours dat opvalt in haar diversiteit dankzij de veelheid aan werken van zowel Belgische als internationale kunstenaars, van nieuwe en ook van gevestigde namen. Bezoekers kunnen een parcours afleggen dat het volledige Energiegebouw en een groot deel van de C-mine site beslaat.

Praktisch

Any Way the Wind Blows
​Van zaterdag 22 juni t.e.m. zondag 15 september 2024
​C-mine Energiegebouw

Persvoorstelling: donderdag 20 juni om 11u

Any Way the Wind Blows | C-mine

Spring, val, beweeg of blaas jezelf door deze kleurrijke kunstroute doorheen het volledige Energiegebouw.

c-mine.be

Met werk van: Cyril Lancelin (FR), Kamiel de Waal (BE), 019 (BE), Haseeb Ahmed (VS), Loulou João (BE/DRC), Dennis Tyfus (BE), Sharon Van Overmeiren (BE), Shirley Villavicencio Pizango (BE/PE), Winnie Claessens (BE), Plastique Fantastique (IT/KR), The RedBall project (VS), Kasper De Vos (BE), Karina Beumer (NL), Ada Güvenir (BE/TR) en Lotte Vrancken (BE).

Curator: Laurens Mariën

Enkele highlights

Library of the Winds

Library of the Winds van Haseeb Ahmed is een indrukwekkende loterijmachine die de sensorische vertaalslag van de bekendste winden maakt: bezoekers ervaren zo alles van de Sirocco tot de intense Mistral waarvan Franse zeelieden beweren tot waanzin te worden gedreven.

Aeoliphones zijn gebruikt in theater en opera sinds de 16de eeuw om het geluid van de wind te simuleren. De geautomatiseerde aeoliphones spelen hier de geselecteerde winnende wind af. Net zoals het draaien van de aarde zijn winden in beweging zet, zo draait ook The Library of the Winds, die lijkt op een speciale vorm van carrousel. De wind spreekt tot veel van onze zintuigen, in The Library of the Winds is er geen wind, maar het effect dat het heeft op onze zintuigen wordt gerepliceerd, vooral het gevoel van geluid, zicht en oriëntatie.

Let’s go fly a kite

Ook de manier waarop kunstenaars met elkaar en elkaars werk in verbinding komen, is een belangrijk onderdeel binnen “Any Way the Wind Blows”. Winnie Claessens is een kunstenaar die video art, schaalmodellen en installaties maakt, en ze is al langer gefascineerd door vliegers en hun ontwerpen, van de eerste versies die 5000 jaar geleden door de Chinese horizon kliefden tot de experimenten die de Wrightbroers uiteindelijk bij het vliegtuig brachten. Toen Laurens Mariën hoogte kreeg van van haar wens om ooit samen met andere kunstenaars zelfgemaakte vliegers tentoon te stellen, bewerkstelligde C-mine de realisatie van dat project als onderdeel van “Any Way the Wind Blows”. Of de ontwerpen ​ van kunstenaars als Zoro Feigl, Lysandre Begijn en Shervin Sheikh Rezaei het halen, zullen de weergoden bepalen wanneer alle kunstenaars ze samen met het aanwezige publiek oplaten aan het einde van de zomer. Ook een potentiële mislukking door slechte weersomstandigheden, kan dan een interessant, verbindend moment van gezamenlijk falen opleveren.

Boogiewoogie bouncy dance dance ​ 

Maar het kloppende hart van de expo ligt deze zomer in de grote zaal van het Energiegebouw. Waar de grote, hellende podiumruimte met haar 480 zitjes tijdens het jaar plaats biedt aan theater-, muziek- en comedyvoorstellingen, transformeert de bühne nu tot een monumentale sokkel voor springlevende, sculpturale kunstwerken in “Air Walk”, een drieluik van door kunstenaars ontworpen springkastelen. 

Springkastelen vormen al bijna zeventig jaar een onderdeel van ons collectieve geheugen. John Scurlock, een Amerikaans industrieel ingenieur gespecialiseerd in vinyl, was in de jaren vijftig van de vorige eeuw in de weer met het ontwikkelen van opblaasbare daken voor tennisvelden, wanneer hij opmerkte hoeveel plezier zijn werknemers beleefden door tijdens de lunchpauze op de structuren te stuiteren. Tegen 1959 diversifieerde hij zijn handel: hij ontwikkelde “Space Pillow,” een voorloper van het springkasteel, en bedacht al snel de springkastelen die tot op heden entertainment op verjaardagspartijen en aanverwante feestelijkheden garanderen. 

Geïnteresseerd in de wereldwijde herkenbaarheid van het springkasteel, daagde voor curator Laurens Mariën de vraag welke interpretatie kunstenaars zouden geven aan dit voorwerp dat bij bijna iedereen herinneringen of emoties oproept. Resultaat zijn drie metershoge inflatables die zowel springkasteel als kunstwerk zijn: een kasteel ontworpen door Sharon Van Overmeire wiens roodbruine sculptuur een van de artistieke hoogtepunten van muziek- en kunstenfestival Horst waren, een kasteel beschilderd door Shirley Villavincenzio Pizango die wereldwijde bekendheid kreeg voor haar portretten en stillevens waarin ze met een warme en contrastrijke kleuren identiteit onderzoekt; en een kasteel dat dienst doen als cinemazaal voor het werk van Loulou Joao die internationaal naam maakt met haar bubbly, in bubblegumkleuren gedrenkt 3D-werk.

RedBall Project

RedBall is een rondreizend openbaar kunstwerk van de Amerikaanse kunstenaar Kurt Perschke. Het werk is in meer dan 25 steden over de hele wereld geweest en zal bezoekers verrassen in Genk tussen 21 en 25 augustus.

"The RedBall Project is momenteel het langst lopende streertartproject ter wereld. De gigantische, rode opblaasbal zal op verschillende plaatsen opduiken in Genk en zowel bezoekers als Genkenaren verrassen."
​— Anniek Nagels, Schepen van Cultuur

Perschke: “Door middel van het RedBall Project gebruik ik mijn kans als kunstenaar om een katalysator te zijn voor nieuwe ontmoetingen binnen het alledaagse. Door de magnetische, speelse en charismatische aard van de RedBall is het werk in staat om toegang te krijgen tot de verbeelding die in ons allemaal besloten ligt. Aan de oppervlakte lijkt de ervaring te gaan over de bal zelf als object, maar de ware kracht van het project is wat het kan creëren voor degenen die het ervaren. Terwijl RedBall over de wereld reist, benaderen mensen me op straat met opgewonden suggesties over waar de bal in hun stad geplaatst zou kunnen worden. Op dat moment is de persoon geen toeschouwer maar deelnemer aan de verbeelding. Die uitnodiging tot betrokkenheid, tot collectieve verbeelding, is de ware essentie van het RedBall Project. De grotere boog van het project is hoe elke stad reageert op die uitnodiging en, na verloop van tijd, wat het zich ontwikkelende verhaal onthult over onze individuele en culturele verbeelding.”

Plastique Fantastique

Plastique Fantastique is een internationaal kunstduo (Marco “Dr. Trouble” Canevacci en Yena “Ms. Bubble” Young) dat meeslepende ruimtelijke installaties creëert en de notie van realiteit en de grenzen van onze zintuigen uitdaagt. Elk project nodigt het publiek uit om een denkbeeldig landschap binnen de bestaande wereld te verkennen, waarbij de paradoxale aard van perceptie en de complexe lagen van onze omgeving in vraag worden gesteld. In deze (on)zichtbare installaties komen kunst, performance, individuele verhalen, mensen en architectuur samen om een multisensoriële ervaring te bieden die conventionele grenzen doet vervagen en de verbeelding overstijgt.

Na passages op de biënnales van Venetië en Seoel krijgen de kunstenaars van Plastique Fantastique de mogelijkheid om onze percepties van realiteit in vraag te stellen met hun opblaasbare megakunstwerken, ditmaal speciaal voor C-mine en haar machinekamers ontworpen.

Persbeelden

The Pogo Never Stops - Dennis Tyfus Foto Ans Brys ) (2)

Ook in C-mine

Tegelijk met Any Way the Wind Blows loopt in C-mine ook de tentoonstelling ‘AS IT (N)EVER WAS’ van fotograaf Athos Burez (1987, BE).

Burez toont meer dan 60 nieuwe beelden van het spectaculaire imaginaire verleden van Genk als natuurgebied, kuuroord, kunstenaarsdorp, industriestad en toeristische trekpleister. Hij inspireerde zich op een nooit eerder vertoonde collectie van meer dan 1500 historische postkaarten uit het Emile Van Dorenmuseum in Genk.

Verwacht je aan flamboyante decors en merkwaardige taferelen. Een visuele tijdsreis met tussenstops in het verleden én de toekomst.